Genç Köşe

   Kendi özlerine uygun yaşamak yerine ,başkalarının özüne uygun yaşayanlar ,adeta varlıklarını kiraya vermiş olurlar.(Üstün Dökmen)    İnsan olmayı içinde hissetmek… Hangimizin gerçek manada yapabildiğini merak ediyorum bu durumu. Son zamanlarda çevrenizi hiç incelediniz mi? Her yerde birbirinin kopyası insanlar var. Çoğu kişiyi lüks araba, lüks giysi , lüks yaşam merakı sarmış durumda. Elimizden eksik olmayan lüks cep telefonları olmazsa yarım hissediyoruz ,karşımızdakine karşı ezik kalıyoruz  kendimizce. İnsanlar kendilerini giydikleri kıyafet ,yedikleri yemeklerle değerli görmeye başladı. Dışarıdan övgü almazlarsa,tabiri caizse  birileri tarafından pohpohlanmazlarsa mutlu olamayacaklarına inanan insanlar kol geziyor sokaklarda. Hangimiz ben böyleyim ,kendimim, kendim gibi yaşamak istiyorum diyebiliyor? Bunu söylemeyi kenara bırak hangimiz aslında kim olduğunu biliyor? Peki gitgide artan şiddet olaylarını nereye koymalıyız. Çağın getirdiği değişiklik ,olur böyle şeyler deyip kena

    Yarım kalmış bir hikâyeyiz şimdi biz seninle. Tamamlanamamış, sonu olmayan bir hikaye.. Bunca severken ben seni, sevmemiş senin hiçbir zerren beni. Üzüldüm, hem de çok üzüldüm bu duruma. Yaşayacak onlarca güzel günümüz, güzel anımız olacaktı oysa bizim. Bir göl kenarında, çimenlerin içinde koşuşan çocuklar, yanımda sen olacaktın benim. Böyle bir sona ulaşacağımı hayal etmiştim oysa ben. Beni terk edeceğini hiç düşünmemiştim. Kalbime bir hançer saplayacağını hiç hayal etmemiştim oysa ki. Bir tek kötü anım olmayacaktı seninle. Hayatımın her gününü, her saatini, her dakikasını senin uğruna harcayacak, mutluluğumuz için her şeyi yapacaktım. Ama senin, beni tüm bu hayallerin ortasında bırakacağını hiç düşünmemiştim. Sana bakarken gözlerimin içi güler, kalbim hep aynı heyecanla atardı. Yüzünü her gördüğümde sebepsiz yere mutlu olur, yüzümde bir tebessüm oluşurdu. Sen, bana iyi gelen bir ilaçtın. Sen, beni hayatta tutan bir kişiydin. Sen, benim diğer yarımdın. Sen, gittiğinde sadece kend

BİR "EYVAH" ÇEKTİM!     Cümlelerime  Mexwell Maltz'ın  sözüyle başlamak istiyorum: " Boşluk hissi, hayatınızı yaratıcı bir şekilde yaşamadığınızın bir belirtisidir. Ya sizin için önemli bir hedefiniz yoktur ya da yeteneklerinizi kullanmayıp hedefinize yönelik gerçek bir çaba göstermiyorsunuzdur."    Bu sözleri okuduğumda kendimin de acaba bir boşlukta olup olmadığını düşündüm. Sonra sosyal medya düşkünü yeni neslin hedef çıtaları aklıma geldi ve içten içe bir "EYVAH" çektim! Kitlelerin kendisinin bir popüler çubuk olarak oynatmasını hedef olarak gören yeni bir nesil...Zamanın farkındalığında olamayan üzerinde ki "İzm" oyunlarının bilincine erememiş bir gençlik... Günü birlik hedefler ki fikir çemberini verimli bir tarla varken çorak bir tarlaya ekip mide denen doymaz beden aletinin doyumunu doldurmaktan öteye geçemeyen sonrasında  ego duyusunun sınırlarına eriştirme peşinde koşan bir gençlik... Gezdiği toprakların değeri anlayamayan kutu m