Şiir Tadında
Derin bir uykudan uyandı, Bilmediği bir güne daha Günün ışıkları karşıladı onu, Özlediği sabaha... Kalktığında ayağa Duvarları gördü Onların sessizliği Tüm sesleri gömdü... Perdeden süzülenken Güneş parçaları halinde Bulutların biçimlerini, Duydu gözlerinde... Gözlerini kapadı sonra Bir hayalin içinde Bir rüzgar esti orda Dünkü biçiminde... Bir köşeye sindi,ağladı Gözlerindeki yağmuru dağıtacak Kimse bulamadı ki; Anladı... Odanın güncesinde, Son sayfa açıldı: Ancak kendisine, Ancak kendisi zarardı... A. Talha Korkmaz