Derinlik Algısı
Sonsuz bir göğün altında uzanan,
Buğday taneleriydik.
Ağaçlarda bizdik,kopup gelen
Zerrelerde biz.
Rüzgar öylesine taze esti ki,
Ve öylesine serin sustu
Şapkalarımız ardından gülümseyen
Gözlerin gözlerime kavuştu
Bittikçe yeniden yağan,
Bir yağmurun altında
Islandık,bilmeden
Toprak kokusuyla
Okyanus ve gökyüzünün
Birleştiği yere bakan da bizdik
Okyanus ve gökyüzü de
Hepsi sadece bir sahneydi
Kaybolurken gözlerinde...
A. Talha Korkmaz
Yorumlar
Yorum Gönder